امنیت غذایی نگاه جهانی و شاخصه های آن

امنیت غذایی، همانطور که توسط کمیته امنیت غذایی سازمان ملل متحد تعریف شده است، به این معنی است که همه مردم در همه زمان‌ها دسترسی فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی به غذای کافی، ایمن و مغذی داشته باشند. که ترجیحات غذایی و نیازهای غذایی آنها را در یک زندگی فعال و سالم برآورده کند. در طول دهه های آینده، تغییر آب و هوا، رشد جمعیت جهانی، افزایش قیمت مواد غذایی و عوامل استرس زای محیطی تأثیرات قابل توجه و در عین حال نامشخصی بر امنیت غذایی خواهد داشت. استراتژی‌های انطباق و پاسخ‌های سیاستی به تغییرات جهانی، از جمله گزینه‌هایی برای مدیریت تخصیص آب، الگوهای کاربری زمین، تجارت مواد غذایی، پردازش مواد غذایی پس از برداشت، و قیمت و ایمنی مواد غذایی به فوریت مورد نیاز است. بسیاری از سازمانها و نهادها در جهت بررسی ، تحلیل و تشخیص سازو کار مناسب برای توسعه امنیت غذایی وارد عمل شده اند. که شامل تجزیه و تحلیل نقل و انتقالات نقدی، ترویج فناوری های کشاورزی پایدار، ایجاد انعطاف پذیری در برابر شوک ها، و مدیریت مبادلات در امنیت غذایی، مانند متعادل کردن مزایای تغذیه ای گوشت در برابر هزینه های زیست محیطی تولید آن می باشد. در این رهگذر ایران یکی از معدود کشورهایی است که کمترین توجه علمی را به این موضوع داشته است. چنانچه در هیچ یک از سازمانهای بین المللی اطلاعات کافی برای رتبه بندی ایران از نظر امنیت غذایی نسبت به جهان وجود ندارد. لذا لازم است توجه بزرگان صنعت غذا و مسئولین محترم را به شاخصه های علمی و بین المللی امنیت غذایی جلب نمود و پس از شناخت دقیق موضوع امنیت غذایی و شناسایی ستون های اصلی آن نظر عمیق تری به تعریف و تعبیر آن داشت. در این خصوص سایت impact.economist.com ضمن انتشار فهرست (ایندکس) 113 کشور جهان به صورت رتبه بندی شده به صورت میانگین و به تفکیک شاخصه های اصلی موثر در امنیت غذایی، اقدام به طرح 4 سرفصل نگران کننده و مهم در افت وخیز روند رشد امنیت غذایی در جهان پرداخته است. که در زیر آمده است.

شاخص جهانی امنیت غذایی در سال 2022 بررسی چالش ها و توسعه راه حل هایی برای امنیت غذایی در 113 کشور یازدهمین فهرست رتبه بندی شده و منتشر شده ی امنیت غذایی، نشان میدهد که ادامه وخامت شرایط جهانی غذا، برای سومین سال، امنیت غذایی جهان را تهدید می کند.

شاخصه ها و ستون های اصلی این فهرست ( GFSI Index)

1-توان مالی Affordability:

میزان توانایی مصرف کنندگان برای خرید مواد غذایی، آسیب پذیری آنها در برابر شوک های قیمتی و وجود برنامه ها و سیاست هایی برای حمایت از مصرف کنندگان در هنگام وقوع شوک را اندازه گیری می کند.

2-دسترس پذیری Availability:

تولید کشاورزی و قابلیت های داخل مزرعه، خطر اختلال در عرضه، ظرفیت ملی برای توزیع مواد غذایی و تلاش های تحقیقاتی برای گسترش تولیدات کشاورزی را اندازه گیری می کند.

3-کیفیت و ایمنی Quality and Safety :

تنوع و کیفیت تغذیه در رژیم های غذایی متوسط و همچنین ایمنی و سلامت غذا را اندازه گیری می کند.

4-پایداری و سازگاری Sustainability and Adaptation:

قرار گرفتن یک کشور در معرض تأثیرات تغییرات آب و هوایی و حساسیت آن کشور را به خطرات تهدید کنده منابع طبیعی و چگونگی سازگاری با این خطرات را ارزیابی می کند.

یافته های کلیدی key findings:

الف- سقوط روندهای امنیت غذایی food security trends down

یازدهمین نسخه GFSI نشان می‌دهد که محیط جهانی غذا در حال بدتر شدن است و آن را در برابر شوک آسیب‌پذیر می‌کند. جهان از سال 2012 تا 2015 به دستاوردهای بزرگی در زمینه امنیت غذایی دست یافت، به طوری که امتیاز کلی GFSI شش درصد جهش کرد. با این حال، مسائل ساختاری در سیستم جهانی غذا بعد از آن منجر به کاهش رشد آن شده است. و طی سه سال گذشته در مورد میانگین وضعیت امنیت غذایی، روند مربوطه معکوس شده است.

ب- سقوط توان مالی affordability plummets:

در سال 2022-شاهد کاهش امتیازات فهرست GFSI هستیم و این به دلیل سقوط در دو مورد از مهمترین ستون‌های اصلی چهارگانه یعنی "توان مالی Affordability" ، و "کیفیت و ایمنی Quality and Safety "و تداوم ضعف در دو رکن دیگر خود، یعنی "در دسترس بودن" و "پایداری و سازگاری" بوده است.

به ویژه شاخصه ی "توان مالی Affordability" ، که بالاترین رکن امتیازی است، به دلیل افزایش شدید هزینه های مواد غذایی، کاهش آزادی تجارت و کاهش بودجه برای شبکه های ایمنی به شدت کاهش یافته است.

ج- شکاف امنیت غذایی در حال افزایش است food security gap is widening:

از بین 10 کشور برتر در سال 2022 در اروپای پردرآمد، میتوان به صدر نشینی فنلاند (با امتیاز 83.7)، ایرلند (با امتیاز 81.7) و نروژ (با امتیاز 80.5) اشاره نمود. این کشورها در هر چهار ستون GFSI امتیازات قوی دارند. البته ژاپن (با امتیاز 79.5) و کانادا (امتیاز 79.1) در پایین لیست 10 کشور برتر دیده میشوند. تفاوت بین صدر نشین با بالاترین عملکرد و کشوری که در انتهای رتبه بندی قرار دارد از سال 2019 ادامه یافته و ثابت مانده است. که نشان دهنده نابرابری در سیستم غذایی جهانی است.

نوآوری برای ایجاد انعطاف پذیری ضروری است innovation is essential to building resilience:

در کشورهایی که کشاورزان به نهاده های کشاورزی و امکانات مالی دسترسی داشتندو در جایی که دولت‌ها در تحقیق و توسعه و فناوری نوآورانه سرمایه‌گذاری می‌کردند و زیرساخت‌های زنجیره تامین قوی داشتند، قاعدتا نمرات امنیت غذایی جهانی بالاتری داشتند. در واقع، دسترسی بالا به این نهاده‌های کشاورزی باعث بالاترین رشد در ایندکس از سال 2019شده است. به‌ویژه تعهد به توانمندسازی کشاورزان زن (با جهش 18.4 درصدی) و دسترسی به فناوری کشاورزی، آموزش و منابع (با افزایش 10.1 درصدی) از بزرگ‌ترین دستاوردها در این شاخص بوده است.

pic
pic
pic

امنیت غذایی نگاه جهانی و شاخصه های آن

مشاهده اطلاعیه

pic

امنیت غذایی نگاه جهانی و شاخصه های آن

مشاهده اطلاعیه

pic

امنیت غذایی نگاه جهانی و شاخصه های آن

مشاهده اطلاعیه

pic

امنیت غذایی نگاه جهانی و شاخصه های آن

مشاهده اطلاعیه